Ασημένια Εικόνα Ανάσταση (Σημασία της Ημέρας - Ήθη & Έθιμα)

Η Ανάσταση του Κυρίου εορτάζεται επίσημα την Κυριακή του Πάσχα αν και παραδοσιακά την πρώτη Ανάσταση οι χριστιανοί την γιορτάζουν στις 12 μ.μ. το Μεγάλο Σάββατο.

 Η σημασία αυτού του εορτασμού είναι ότι o Χριστός με τον θάνατό Του και την Ανάστασή Του νίκησε τον θάνατο.

Το επόμενο πρωί μετά την ταφή του Ιησού μερικές γυναίκες θα πάνε στον τάφο Του για να μυρώσουν το σώμα του Κυρίου. Όταν όμως φθάνουν εκεί, βρήκαν τον τάφο «ανοιχτό» καθώς και αφρούρητο. Ο τάφος ήταν άδειος και ένας άγγελος τους ενημέρωσε για το τι ακριβώς είχε συμβεί. Εκείνες αμέσως πάνε στην Ιερουσαλήμ προκειμένου να αναφέρουν τα γεγονότα στους μαθητές Του οι οποίοι όμως δείχνουν δύσπιστοι. Επιστέφουν λοιπόν, στον τάφο ο οποίος είναι άδειος. Μετά την Ανάσταση Του, Ο Ιησούς θα εμφανιστεί πρώτα στη Μαρία τη Μαγδαληνή αλλά και κατά τη διάρκεια της ίδιας μέρας θα παρουσιαστεί στον Πέτρο και στους υπόλοιπους μαθητές εκτός από τον Θωμά.

Ήθη, έθιμα και παραδόσεις για την ημέρα της Ανάστασης

Την ημέρα της Ανάστασης ακούγεται ο θόρυβος από τα βεγγαλικά, τις κροτίδες και τις μπαλοθιές έτσι όλος ο ουρανός λάμπει και φωτίζεται. Αυτό το έθιμο βασίζεται στην αντίληψη που πιστεύουν κάποιοι λαοί πως το κακό φεύγει με τον θόρυβο και έτσι γιορτάζεται η Ανάσταση του Κυρίου. Μετά το τέλος της λειτουργίας, οι πιστοί με αναμμένες λαμπάδες μεταφέρουν το Άγιο Φως στο σπίτι τους με τη φλόγα του οποίου θα ανάψουν το καντηλάκι τους. Στην εξωτερική πόρτα κάνουν το σημάδι του σταυρού με τον καπνό του κεριού στην πάνω πλευρά της, για να έχουν καλή τύχη. Θα συγκεντρωθούν στο τραπέζι και θα φάνε την παραδοσιακή μαγειρίτσα. Έτσι θα φάνε κρέας για πρώτη φορά μετά από τη μακρά περίοδο νηστείας και τα χορταρικά που περιλαμβάνει συμβολίζουν τα πικρά χόρτα που έτρωγαν οι Εβραίοι ως ανάμνηση της σκλαβιάς τους από τους Αιγύπτιους. Επίσης το επόμενο πρωί σουβλίζουν και ψήνουν το αρνί και στη συνέχεια γλεντούν και χορεύουν παραδοσιακά τραγούδια. Το έθιμο αυτό του σουβλίσματος του αρνιού σχετίζεται με την έξοδο των Εβραίων στους οποίους πριν την αρχή της μεγάλης εξόδου ο Θεός ζήτησε στον Μωυσή να πει στον λαό πως κάθε οικογένεια πρέπει να θυσιάσει ένα αρνί.

Σε ορισμένες περιοχές της χώρας όμως συναντάμε και άλλα διαφορετικά έθιμα όπως στη Χίο, τον ρουκετοπόλεμο, έθιμο που έχει τις ρίζες του στην τουρκική κατοχή. Πιο συγκεκριμένα δυο αντίπαλες ενορίες του νησιού αρχίζουν τον ρουκετοπόλεμο ρίχνοντας ρουκέτες έχοντας ως στόχο η μία να χτυπήσει το καμπαναριό της άλλης και όποια χτυπήσει περισσότερες φορές είναι η νικήτρια. Οι ρουκέτες είναι ραβδιά κατασκευασμένα από ξύλο που περιέχουν πυρίτιδα. Οι εκκλησίες αλλά και τα κτίρια που βρίσκονται κοντά στις εκκλησίες προφυλάσσονται με φύλλα μετάλλων και με την τοποθέτηση πλέγματος. Ακόμη, στην Καλαμάτα το απόγευμα της ημέρας του Πάσχα αναβιώνει το έθιμο του σαϊτοπόλεμου. Τα «μπουλούκια» που διαγωνίζονται φορώντας τις παραδοσιακές φορεσιές και οπλισμένα με σαΐτες, δηλαδή με σωλήνες φτιαγμένους από χαρτόνι που είναι γεμάτοι με μπαρούτι, αρχίζουν τον πόλεμο με τις σαΐτες. Η ομάδα που θα κερδίσει, θα βραβευτεί.